Вести

Историја и еволуција на интравенска анестезија

Интравенска администрација на лекови датира од седумнаесеттиот век кога Кристофер Врен инјектирал опиум во куче со употреба на гуска и свиња, а кучето станува „глупаво“. Во 1930 -тите, хексабарбитал и Пентатал беа воведени во клиничката пракса.

Во Фармакокинетичкиот во 1960 -тите беа формирани модели и равенки за IV инфузии и во 1980 -тите беа воведени компјутерски контролирани IV инфузија системи. Во 1996 година беше воведен првиот систем за инфузија контролиран од целта („дипрефузорот“).

Дефиниција

A Целна контролирана инфузијае инфузија контролирана на таков начин што ќе се обиде да постигне концентрација на лекови дефинирани од корисник во телото од интерес од интерес или ткиво на интерес. Овој концепт за прв пат го предложи Кругер Тимер во 1968 година.

Фармакокинетика

Обем на дистрибуција.

Ова е очигледниот волумен во кој се дистрибуира лекот. Се пресметува со формулата: VD = доза/концентрација на лекот. Неговата вредност зависи од тоа дали се пресметува на време нула - по болус (VC) или во стабилна состојба по инфузија (VSS).

Дозвола.

Клиренсот претставува обем на плазма (VP) од кој лекот се елиминира по единица време за да се даде сметка за неговата елиминација од телото. Дозвола = елиминација x vp.

Како што се зголемува клиренсот, полуживотот се намалува и со зголемувањето на обемот на дистрибуција, така и полуживотот. Клиренсот може да се користи и за да се опише колку брзо лекот се движи помеѓу преградите. Лекот првично се дистрибуира во централниот оддел пред дистрибуцијата до периферните прегради. Ако е познат почетниот волумен на дистрибуција (VC) и посакуваната концентрација за терапевтски ефект (CP), можно е да се пресмета дозата на оптоварување за да се постигне таа концентрација:

Доза на вчитување = CP X VC

Исто така, може да се користи за да се пресмета дозата на болус потребна за брзо зголемување на концентрацијата за време на континуирана инфузија: доза на болус = (cnew - кактурен) x VC. Стапката на инфузија за одржување на стабилна состојба = дозвола за CP X.

Едноставните режими на инфузија не постигнуваат концентрација на стабилна состојба во плазмата до најмалку пет множители на половина живот на елиминација. Посакуваната концентрација може да се постигне побрзо ако дозата на болус е проследена со стапка на инфузија.